Hoe gaat het nu met mijn rijlessen? Een tijd geleden schreef ik een stuk over, hoe eng ik het vond om met mijn rijlessen te beginnen. Dat ik het door mijn studie, vaak opzij heb geschoven en er niet meer over nagedacht heb. Toen mij studie af was gelopen, begon het toch wat te kriebelen om autorijlessen te nemen. Ik heb nu inmiddels denk ik 12 lessen gehad.

Ik merk dat het de ene keer iets beter gaat, dan de andere keer. Mijn instructeur zei dat het heel erg gebruikelijk was. Ik blijf alleen steken bij een beginnerspunt, waardoor we ongeveer steeds dezelfde lessen doen.Mijn lesauto slaat nog te vaak af, als ik weg wil rijden bij het stoplicht. Het gebeurt ook vaak als ik op een brug sta en dus ook nog een hellingproef moet doen. Ik moet dan teveel handelingen tegelijkertijd doen en het lukt mij dan op één of andere manier niet. Ik voel mij vaak ook opgejaagd door mijn instructeur, waardoor ik nog meer ga nadenken bij het wegrijden, waardoor het ook niet goed gaat. Van de week zat ik er wel een beetje door heen en baalde ik gewoon flink, dat het mij echt niet lukt. Ik heb blijkbaar gewoon nog meer oefening nodig, om deze basis goed onder de knie te krijgen. Alleen mijn instructeur geeft mij het gevoel, door de dingen die hij zegt, dat ik het nou toch wel eens goed moet kunnen. Ik ben wat te onzeker, wat te voorzichtig geeft hij aan. Rotondes bijvoorbeeld vind ik echt dood eng. Al die mensen komen van alle kanten, zonder een richtingaanwijzer aan te geven, duiken ze opeens ergens in.

De bijzondere verrichtingen, zoals inparkeren op verschillende manieren gaat aardig. Mijn kijkgedrag is heel erg goed en ik anticipeer vaak genoeg op tijd, soms zelf nog wat te vroeg met afremmen. Er gaan gelukkig ook dingen goed, maar toch blijf ik maar met het uitvallen van de auto zitten. Nu het de laatste tijd wat minder gaat, kijk ik ook nog eens er tegenop om te gaan lessen. Ik hoop dat het zaterdag weer een stuk beter gaat en dat mijn zekerheid ook weer wat toeneemt.